Στο μυαλο μου μια σιωπη , ολο φωνες ...

Σημερα ξυπνησα νωρις . Μετα απο καιρο ενιωσα κενος , δεν ξερω τι μου ειχε συμβει αλλα δεν εβρισκα κανενα νοημα στο να σηκωθω απο το κρεβατι , στο να ανοιξω τα ματια μου , στο να σκεφτω με ποιο τροπο θα περασω την υπολοιπη μερα μου . Ηταν ωρα να φυγεις . Ηταν ωρα μαζι σου να παρεις , μεσα απο μια πνοη μου , οτι αγαπησα περισσοτερο στη ζωη μου .

Χαθηκαμε σαν κραυγες μες το σκοταδι . Οσο και αν φωναζω μεσα μου κανεις δεν θα σε φερει πισω , οσο σιωπηλος και αν μεινω δεν θα καταλαβω γιατι πρεπει να εξαφανιζεσαι πριν καν σε δω , σαν αστερι που πεφτει . Θυμασαι που μου 'διχνες τα αστερια ? Ηταν η πρωτη νυχτα σας στην Ζακυνθο , ηθελες να μου δειξεις ενα αστερι ασχετα αν το μπερδευες με εξωγηινο διαστημοπλοιο κι εγω κοιτουσα μονο εσενα . Ειχα ενα σπανιο αστερι διπλα μου , που αγαπαω πολυ , που η λαμψη του φωτιζει τη ζωη μου . Τωρα μπορω να κοιταζω τα αστερια και να ξερω πως καπου εκει αναμεσα τους βρισκεσε και εσυ .

Θα μετρω τις νυχτες μου μακρια σου για να ζωντανευω μεσα απο αναμνησεις , θα ανοιγω τα ματια μου μα θα ειμαι τυφλος , θα σε περιμενω σε εκεινο το παγκακι μεχρι να ερθεις να μου μιλησεις , θα ζω μακρια σου σα ζωντανος νεκρος .

Οπου κι αν εισαι ... οτι κι αν κανεις ... οσο κι αν με πληγωνεις ...

Σ'αγαπω

Μια τρυπα στο νερο

Δεν τολμας να χαρεις για λιγες μερες . Δεν υπαρχει οικτος πλεον , οπου κι αν ειμαι , οτι κι αν κανω δεσμευομαι την υποκλιση στην καθημερινοτητα. Οτι με βγαζει εξω απο αυτη απαγορευμενο , οτι με κραταει μεσα της αβασταχτο ... Κι ομως αποδεκτο. Γιατι΄? επειδη δεν εχω επιλογη. Η επιλογη ισουται με την πολυτελεια στην εποχη μας και εγω το μονο που εχω ειναι συναισθηματα που δεν αντεχω να καταπιεζω.

Περπατωντας στην οδο Αγαπης με συνοδοιπορο ενα ουρανιο τοξο , γεματο χρωματα , ειναι τοσο κοντα ... μα τοσο μακρια . Πετωντας πανω απο ενα μονοπατι 'ευτυχιας' με συνεπιβατη ενα μπουκετο λουλουδια , γεματο αρωματα , ειναι τοσο δυνατο ... μα τοσο ανισχυρο . Κολυμπωντας σε μια λιμνη ικανοποιησης με παρεα μια μελωδια , γεματη γλυκα , τοσο γνωριμη ... μα τοσο πρωτογνωρη.

Τιποτα δε γινεται , τιποτα καινουριο , σα να σταματαει ο χρονος και εγω για ταξιδι με προορισμο το πουθενα ξεκινω μονος μου , χωρις εσενα . Η ζωη μου σα σταγονα αιματος κυλα στις δικες σου φλεβες και σε ονειρευεται ξανα και ξανα ! Δεν σε εχω ... μακρια σου περναω μερες κολασης , νυχτες σιωπης αλλα δεν ξεχνω ποτε οτι ζησαμε μαζι αυτο το καλοκαιρι , αυτα τα Χριστουγεννα , οτι ζησαμε και θα ζησουμε σε αυτη τη ζωη.

Φευγω απο κοντα σου η φευγεις εσυ ... δεν εχει σημασια , ακομα ζω για 'σενα . Κι αν δεν σε βλεπω θα κανω υπομονη , γιατι στα νεκρα ονειρα μου σε φιλω και μου δεινεις ζωη .

Μπορει να ζω μακρια σου αλλα ακομα κι αν δεν με νιωθεις εγω ειμαι και θα ειμαι διπλα σου...

Σ'αγαπω.