Σάββατο 8 Μαΐου 2010

17











Το χρονικό : 8 / 5 / 2010
Τα πρόσωπα : Εγώ ο ένας και μοναδικός , καθόλου εγωπαθής , Νικόλας.


Ενώ κλείνω το δέκατο έβδομο έτος αρχίζω να σκέφτομαι τι έχω να θυμάμαι από όλα αυτά τα χρόνια Εδώ μπαίνει το εξής ερώτημα .. Τι αξίζει να αναφέρω ; Τι όχι ; Για τι να στενοχωρηθώ και για τι να μετανιώσω ; 'Αδικος κόπος .
Ξεκινώντας από μικρή ηλικία, να νοιάζομαι για πράγματα που δεν θα έπρεπε, η ζωή εξάντλησε την σκληρότητα της πάνω μου. Στα εννιά μου χρόνια χάνω τον πατέρα μου αλλά υποθέτω πως δεν είναι η πλέον πιο εύθυμη σκέψη που μπορώ να κάνω, μέρα που είναι .Χρησιμοποιώντας πάντα το "χιούμορ" για να κρύψω το δάκρυ πίσω από ένα χαμόγελο, περνούσα το υπόλοιπο της ζωής μου σε μια γειτονιά στου Ζωγράφου.
Εκεί που γνώρισα κάποια από τα "καλύτερα" παιδιά. Αν και μόλις 11 , βάδιζα στα σοκάκια με φιλίες δυνατές.Γυρνούσαμε στις πλατείες με μια μπάλα στα χέρια και κι ένα χαζοχαρούμενο χαχανητό να έρχεται μετά από κάθε τσακωμό μας . Πρώτα καρδιοχτύπια , πρώτες απορρίψεις , πρώτο φιλί , πρώτες ανασφάλειες .
'Επειτα ξεδιπλώνεται το κεφάλαιο Ζάκυνθος.Προορισμός που ως τότε ήταν άμεσα συνδεδεμένος με διακοπές ... καλοκαίρι κλπ. -Τι καλύτερο ! -Θα σκεφτόταν κάποιος.'Οχι ακριβώς τα ίδια συναισθήματα όμως και για εμένα που άφηνα πίσω ότι είχα αποκομίσει από την, μέχρι τότε , 13 χρόνων ζωή μου.Αργά ή γρήγορα , πρόθημα ή όχι , δεν είχα πολυτέλεια επιλογών έτσι κοίταξα μπροστά , όπως έχω μάθει να κάνω και ανοίχτηκα.Είχα την τύχη να μπώ σε μία παρέα που ουκ ολίγες φορές έχουμε όλοι αποκαλέσει οίκο ανοχής ή αλλιώς μπουρδέλο.
Παρ'όλα αυτά , αυτά τα παιδιά είναι όλα εξαιρετικά ή αλλιώς γαμάτα με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο και έχω κρατήσει κάτι διαφορετικό από κάθε ένα από αυτά. Υπήρξαν φορές που , μέχρι και μεταξύ μας , πλάσθηκαν έρωτες που είτε τάραξαν τα νερά , είτε τα ξεδιάλυναν ' γεγονός είναι ότι αυτό συνεχίζεται και ως σήμερα γι αυτό και οι προηγούμενοι χαρακτηρισμοί .Τους χρωστώ πολλά .
'Ερωτας. Δεν αρκεί κανένα γραπτό , κανένας ορισμός ώστε να περιγράψεις τον έρωτα.Οι σφυγμοί στα ύψη,μούδιασμα και σάστισμα. Η αναπνοή παίζει τα δικά της παιχνίδια όταν η ανάσα κόβεται και η αμηχανία σε σκοτώνει γλυκά. Ο χρόνος δεν αρκεί ούτε για να δώσεις ούτε για να πάρεις.Μα κρυφά σου γεμίζει την καρδιά με άνθη και όνειρα. Το μυαλό σου δε γνωρίζει άλλες εικόνες παρά μόνο την εικόνα της μορφή της και όταν πλέον γίνεστε ένα ζεις για τη στιγμή.Τα έχεις όλα.
Αψηφείται η απόσταση για να το κρατήσεις ζωντανό κι αυτό σε ρίχνει στον γκρεμό.Γιατί τα λόγια μένουν λόγια . Στα 15 ... Στα 16 ... Στα 17 ... η αγάπη μένει , οι αναμνήσεις μένουν , οι άνθρωποι δεν ήταν πότε εδώ " όχι πως δεν το 'θελαν, δεν τους δόθηκε η ευκαιρία " και το όνειρο συνεχίζεται .

Ακόμη κυνηγώ σκιές που ελευθέρωσα ... και δεν το μετανιώνω ...
Τώρα στα 17 ...
Νικόλας.




Υ.Γ όπιο σχόλιο , καλό ή κακό , ευπρόσδεκτο.

5 σχόλια:

Marinos είπε...

Bravo niko....apeuthias vgalmeno mesa apo tin psixi...dakrisa pragmatika sto lew...apo otan se gnorisa panta pisteua oti exoume kati idiaitero san filoi...isws pali kanw kai lathos..parola auta prepei na sou pw kai egw euxaristw pou iparxeis stin zwi mou kai mou dineis tin eukairia na lew oti eisai filos mou kai auti i lexi na akougetai alithini oso den paei... na prosexeis...

Νικόλας είπε...

Αρχικά, πραγματικά λυπάμαι που δεν έγραψα περισσότερα για κάθε έναν από εσάς και γενικά για κάθε θέμα απο αυτά που ανέπτυξα αλλά προσπάθησα να μη τα μπλέξω και στο τέλος βγεί ένα χάλι. :)
Πολύ τιμητικά τα λόγια σου και θα το πάρω πάνω μου :P Ας είμαστε καλά να περνάμε ΓΑΜΑΤΕΣ στιγμές όπως πάντα! Χαίρομαι που σε γνώρισα πριν 4 χρόνια και η σχέση μας παραμένει αναλίωτη,δυνατή και γίνεται όλο και πιο ισχυρή! Μη χανόμαστε "πασχαλίτσα".

Ανώνυμος είπε...

Dakrusa sto orkizomai... Polles fores opws eipes xreiazetai na eimaste xazoxaroumenoi gia na ksepername ta provlhmata mas...Arxika dn ithela na kanw sxolio... na mhn "vevulwsw" ayth thn anarthsh, kapoies fores protimw na afhnw ta pragmata na aiwrountai, apeleutherwnoun parapanw sunaisthimata.Omws pws ginetai na grafeis kati toso wraio kai na mhn valw k gw to "anousio" litharaki m?Eimai eutuxismenos pou eisai filos mou, p pinoume mazi, pou paizoume mazi, pou mastourwnoume mazi, pou malakizomaste mazi, giati diamorfwneis kommati tou xarakthra mou, voithas stin oloklhrwsh tou egw mou, kai -giati oxi?- kapoies fores tautizomai mazi sou. Mimitismos sto epakro. Ekfrazw tin proswpikh mou sumvoulh me ton gnwsto ilithio xazoxaroumeno tropo ... "Shit happens", kai den prepei na niwtheis kata gia oti kako sou sumbainei... Ap'ola auta egines pio dunatos, pio apofasistikos. Sklhrhnes... Kai dustuxws h eutuxws tha erthoun k alla. Gia olous mas.Mhn masas gia tipota, mhn fovasai tipota, h zwh einai ena gamhmeno asteio pou mas fortwsan.

//o .. zaki, afou ntrepomai upervolika na kanw sxolio me to kanoniko mou onoma...

Νικόλας είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιο!Ποιος με κάρφωσε για την ανάρτηση ;:P Πρώτον,το να παραθέτεις το σχόλιο σου κάθε άλλο παρά ανούσιο λιθαράκι είναι μιας και είσαι κομμάτι της ζωης μου.Δεύτερον, δεν ξέρω αν ειμαι η καλύτερη επιρροή(είμαι κακος έιμαι κακός) αλλά το οτι κάνουμε πανικό σίγουρα δίνει χρώμα στις ζωές μας!Τρίτον,η πόρνη η ζωή μας επιφυλάσσει πολλά ακόμα αλλά...μπάλες μας.'Η τουλάχιστον ας προσποιηθούμε για μπάλες μας,πρέπει να κοιτάμε μπροστά.Τέταρτον ....... (δεν υπάρχει) .Peace.

Ανώνυμος είπε...

Zmpeom an eisai h kalyterh epilogh , still luv ya.2on sta arxidia sou h gnwmh mou (mporei oxi, alla otan to egrafa epaiza).Triton , protimw na tin apokalw poutana... tsouzei peraiterw. Tetarton, kalh mousikh, kai kapou kapou... tetoia "Service psuxhs" voithane tin psuxologia. Kai oi filoi erxontai kai feugoun. Oi alithinoi omws, tha meinoun panta se mia skoteinh kamara (oxi me ta mustika), kai tha apoteloun panta ena meros tis skepshs sou. Toulaxiston ena mikro pososto ... Peace out rabbit!

/Katw ta xeria apo ton levadeiako, katw ta wesc.. Zaki ..